Στον Δημοτικό Κήπο των Χανίων βρίσκεται ο δημοτικός θερινός κινηματογράφος της πόλης.

Ο ίδιος ο χώρος του κινηματογράφου είναι απόλυτα εναρμονισμένος με το καταπράσινο φυσικό περιβάλλον του Κήπου, ενώ πρόσθετη μεγαλοπρέπεια δίνει το πέτρινο ρολόι που κατασκευάστηκε το 1913.

Στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του Κήπου, όταν δεν είχε έλθει ακόμη το ηλεκτρικό ρεύμα, η διάχυτη μυρωδιά ασετιλίνης και πετρελαίου των λαμπτήρων ανακατευόταν με το μελένιο άρωμα των γιασεμιών και των νυχτολούλουδων. Για φωτισμό υπήρχαν ολόγυρα μόνο φανάρια πετρελαίου. Η χειροκίνητη μηχανή χρησιμοποιούσε για την προβολή μια λίαν επικίνδυνη για την εύφλεκτη ταινία από κελουλόζη, φλόγα ασετιλίνης.

– “Καθίστε όσο μπορείτε αναπαυτικότερα στους ξύλινους πάγκους”, όσο κι αν σας πληγώνουν “και μην βιαστείτε να σηκωθείτε με το τέλος του έργου. Να μη νομίσει ο χειριστής ότι θέλετε να γλιτώσετε, το κατοχυρωμένο προσωπικό του μπαξίσι”, τα λεγόμενα «φαναριάτικα»…

Πρόκειται για την προϊστορία του πλέον μακρόβιου, καθαρά λαϊκού και για έναν και πλέον αιώνα μοναδικού, κέντρου πολιτισμού των Χανιωτών. Του παγκόσμια πρωτοποριακού Σινέ Κήπος, πάντοτε ιδιοκτησίας του Δήμου, όπως ολόκληρος ο Κήπος, αλλά που αρχικά νοικιαζόταν (όπως άλλωστε και το καφενείο) σε γνωστούς επιχειρηματίες. Στη χρυσή και λίαν κερδοφόρα εποχή του κινηματογράφου, πέρασαν από εδώ κατά σειρά Μανωλικάκηδες, Σαββάκηδες, Σπανδάγοι, Χατζηδάκηδες, Βενιανάκηδες, Πολάκηδες και Μπονάνοι και μέχρι την εποχή των Σπανδάγων, οπότε ο κινηματογράφος από δυτικά μεταφέρθηκε στη νέα του θέση κάτω από το Ρολόι και από το προαναφερθέν πρωτόγονο «Σινέ Ασετιλίνη» έγινε ηλεκτροκίνητος κινηματογράφος, απέκτησε πανοραμική οθόνη και μάλιστα στη συνέχεια, όταν έγινε και σινεμασκόπ, πήρε και το όνομα «Τιτάνια».

Στις 6 Μαρτίου 1980, το Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων με την με αρ. 13 απόφασή του, δημιουργεί τον Δημοτικό Κιν/φο «ΚΗΠΟΣ» -τον πρώτο στη χώρα μας.

Η απόφαση δεν ήταν εύκολη. Κάποιοι δίσταζαν, άλλοι ανησυχούσαν. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του, που ο Δήμος θα έκανε τον επιχειρηματία, χωρίς μάλιστα να προβλέπεται από κανένα θεσμικό πλαίσιο (ο Νόμος για τις Δημοτικές Επιχειρήσεις ήρθε πολλά χρόνια αργότερα).

Την επιτροπή διεύθυνσης του κινηματογράφου θα αποτελούσαν ομάδα δημοτικών συμβούλων και μέλη της Κινηματογραφικής Λέσχης, που θα είχαν και την επιμέλεια του προ­γράμματος. Σε χρόνο ρεκόρ ο χώρος του κινηματογράφου ετοιμάστηκε, αγοράστηκαν καθίσματα, μηχανή κλπ. και στις 30 Μάη 1980 η πρεμιέρα: Το Αυ­γό του Φιδιού του Μπέργκμαν. Ένα πείραμα άρχιζε….

Όλα αυτά τα χρόνια ο ΚΗΠΟΣ παρέμεινε σταθερά πόλος έλξης των κινηματογραφόφιλων, τόσο των Χανιωτών όσο και των επισκεπτών της πόλης μας.

Ο ΚΗΠΟΣ συνεχίζει το ταξίδι του στις εικόνες και τους ήχους, μοναδικό παράδειγμα πολιτισμού και ψυχαγωγίας.