Οργανοποιός

Περιγραφή

Η Κρήτη υπήρξε ανέκαθεν πέρασμα και σημαντικό σταυροδρόμι πολιτισμών. Κάθε πολιτισμός, μεταξύ άλλων, κουβαλάει την μουσική του και τα μουσικά του όργανα.  Τα απλά μουσικά όργανα συνήθως κατασκευάζονταν από τον ίδιο τους τον κάτοχο ως ένας Οργανοποιός, διότι δεν απαιτούνταν ιδιαίτερη δεξιοτεχνία στην κατασκευή τους. Οι ποιμένες της Κρήτης έφτιαχναν συνήθως μόνοι τους τα ξύλινα πνευστά θιαμπόλια, ενίοτε δε και τις ασκομαντούρες.

Για την κατασκευή των πιο σύνθετων και περίπλοκων μουσικών οργάνων, απαιτούνταν εξειδικευμένες γνώσεις οργανοποιού.

Στην Κρήτη οι οργανοποιοί κατασκεύαζαν έγχορδα μουσικά όργανα. Αυτά ήταν οι λύρες, τα βιολιά, τα λαούτα, τα μπουλγαριά ή ταμπουράδες, τα μαντολίνα και οι μαντόλες.

Στα Χανιά δραστηριοποιούνταν πολλοί οργανοποιοί. Μεταξύ αυτών ο τουρκοκρητικός Αμπντούλ Καλομοιράκης που είχε το οργανοποιείο του ανάμεσα στα στιβανάδικα και τα μαχαιράδικα. Εκεί μαθήτευσε και ο επονομαζόμενος Φραγκέδης, της γνωστής οικογένειας οργανοποιών Φραγκεδάκη.

Η τέχνη αυτή, η οποία διαρκώς προχωρά και αναπνέει με τη βοήθεια της εξέλιξης της τεχνολογίας, δεν θα ήταν η ίδια χωρίς την μετάγγιση της παλιάς γνώσης των οργανοποιών. Η αγάπη των παλιών και η αγάπη των νεότερων είναι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας που διαρκώς εξελίσσεται.

Ο οργανοποιός και κατ’επέκταση οι νέοι οργανοποιοί, ισορροπούν ανάμεσα στο νοσταλγικό χθες και στις σύγχρονες απαιτήσεις, επιχειρούν να διατηρήσουν σταθερή θέση ανάμεσα σε δυο γοητευτικούς κόσμους, αυτού που φεύγει και αυτού που έρχεται.

Ένα έμπειρο μάτι κοιτώντας ένα μουσικό όργανο, μπορεί να αναγνωρίσει τον οργανοποιό του μέσα από κάποιες κατασκευαστικές λεπτομέρειες, ή από τον διάκοσμο του. Ακόμα και σήμερα το μεράκι των νέων οργανοποιών οι οποίοι με πείσμα κρατάνε αποστάσεις από την ψυχρή εργοστασιακή τυποποίηση, καταφέρνουν και φτιάχνουν μοναδικά μουσικά όργανα.